Norda Vento kaj Suno

Norda Vento kaj Suno

Norda vento kaj suno senĉese disputadas, kiu havas pli grandan forton. Ili interkonsentas : kiu povos fari pasanton demeti sian veston memvole, tiu estos la venkanto. En la komenco, la vento forte blovas, kaj la pasanto firme volvas siajn vestojn. Vidinte tion, li ekblovas pli violente ol antaŭe. La pasanto tremas de malvarmo kaj surmetas pli da vestoj. Laca pro blovado, la vento ne povas ne cedi al la suno. Komence tiu disverŝas mildajn sunradiojn sur la pasanton, kaj li demetas aldonajn vestojn. Poste, li ĵetas intensan sunlumon sur la teron, kaj la pasanto ekŝvitas. Kaj iom post iom li ne plu povas elteni. Li eĉ senvestigas sin ĝis la haŭto kaj saltas en riveron por sin bani.
“Persvado plejofte efikas pli ol perfortigo.”

Niĉinoj, Fabloj de Ezopo (I), (2007). Fonto : http ://www.elerno.cn/elibro/fablojdeezopo(1).pdf

VENTO KAJ SUNO

La vento kaj la suno vetis,
kiu el ili estas la pli forta,
kaj kiel provon, ili metis
depreni de migrulo mantelporta
la vestojn. Nu, la vento provis
l’ unua : Ĝi kolektis sian spiron,
ekstreĉis sian pulmon, blovis,
blovegis laŭ la tuta pov’ la viron,
sed ju pli furioze ĝi diboĉis,
la vestojn tiu des pli firme kroĉis,
eĉ plejdon ligis ŝultre.
La vento nun rezignis, senrezulte.

La suno sekvis. Ĝi trankvile
eklumis, disverŝante varman helon,
jam lumis tiel varmobrile,
ke la migrulo plejdon kaj mantelon
demetis. Tiam ĝi ekardis.
La homo disbutonus sian jakon,
sed ankaŭ nun tro varme fartis,
abunde ŝvitis, sentis veran bakon,
plu ne eltenis ; jakon, pantalonon
deĵetis, eĉ ĉemizon kaj kalsonon,
kaj plonĝis, tute nuda,
por bani sin, al la river’ apuda.

Kalman Kalocsay, Ezopa saĝo, (1956). Fonto : http ://www.elerno.cn/elibro/ezopasagho.htm

Vento kaj Suno
—laŭ ĉinesko Haoshijin*

            1.
Suno kaj vento
kun decido vetis,
kiu fortas eĉ pli,
kaj celon metis
al senvestig’ de homo.
L’ unua pretis
vento : sian spiron
ĝi jen kunĵetis.

            2.
Ĝi blovis forte
laŭ la tuta povo
senvestigi homon,
sed ju pli l’ blovo
freneza, des pli kroĉis
per firma movo
li la vestojn volve
per plejd-enŝovo.

            3.
Rezigni vento
devis kontraŭvole
pro la malsukceso.
Suno venis ole.
Eklumis ĝi trankvile
disverŝis mole
helon dekomence
kaj jen frivole

*Haoshijin : unu el ĉinaj fiksformaj poemoj el du strofoj po 4 versoj de 56,65 / 75,65 silaboj, la ŭ rimaranĝo xa,xa / xa,xa (x = senrima)

Vejdo, Ezopa saĝo (Ĉineske), (2007). Fonto : http ://www.elerno.cn/elibro/EzopaSagxo %20(cxineske).pdf