Hajkoj

Lag’ forlasita,
kaj muta. Plaŭd’, ensaltis
rano subita.

Baŝoo

Kia malpravo !
Florvidi oni iras
kun longa glavo !

Kjorai

Ĉu florfolio
post fal’ revenis branĉen ?
Ne ! – papilio.

Moritake

Ĉu l’ aŭtunvento
dutagan Lunon blovis
de l’ firmamento ?

Kakei

Serĉas por nutro
la pego, inter floroj,
arbon kun putro.

Jooŝoo

Flava makulo
en ĵus falinta neĝo.
Ho – la aĉulo !

Kikaku

El la Tutmonda sonoro, tradukis Kálmán Kalocsay